Drottningholm

Stock Press Photo | Drottningholm

Znajdujący się na zachodnim przedmieściu Sztokholmu kompleks pałacowy Drottningholm to jedno z najchętniej odwiedzanych miejsc w Szwecji. W krajowcach budzi dumę, będąc pomnikiem mocarstwowej historii kraju. Zagranicznych turystów zachwyca swą renesansową architekturą, przepychem i smakiem. Mimo że od 1981 roku pałac pozostaje oficjalną siedzibą rodziny królewskiej, duża część obiektu udostępniana jest zwiedzającym.
Drottningholm oznacza w dosłownym tłumaczeniu „Wysepka Królowej”. Ową królową była Katarzyna Jagiellonka, która jako polska królewna poślubiła księcia Finlandii. Jej mąż siedem lat później został koronowany na króla Szwecji i znany nam jest jako Jan III Waza. To on polecił w 1579 roku budowę, mającego być darem dla Katarzyny pałacu letniego na wyspie Lovön.
Stojący nad jeziorem Mälaren pałac spłonął doszczętnie w ostatnich dniach grudnia 1661 roku. Jego ówczesna właścicielka Jadwiga Eleonora sfinansowała odbudowę, decydując się jednocześnie na przebudowę. Zadaniem architektów było stworzyć gmach godzien władców jednego z najpotężniejszych królestw ówczesnej Europy. Efekt ich wysiłków możemy podziwiać do dziś. Odbudowany pałac, zwany również szwedzkim Wersalem, otoczony został barokowym ogrodem francuskim. Wnętrze pałacu, na które składa się blisko dwieście pomieszczeń, ma zwiedzającym do zaoferowania między innymi paradne schody z malowidłami Silviusa, barokową galerię Karola X, królewską sypialnię z łożem Eleonory oraz uważaną za najpiękniejsze pomieszczenie w gmachu, bibliotekę Ludwiki Ulryki.
W 1753 roku w pobliżu pałacu powstała pierwsza, drewniana wersja tzw. Chińskiego Pawilonu. Niestety budynek pokonała wilgoć i grzyby. Obecnie na jego miejscu stoi budynek z 1769 roku. Do jego wykonania użyto już trwalszych materiałów. Konstrukcja budynku łączy w sobie w zgrabny sposób architekturę chińską z europejską. Natomiast w środku zastaniemy połączenie stylu rokoko z elementami egzotyki chińskiej, która w owym czasie była w Europie niebywale modna. Pawilon Chiński powstał z prywatnych funduszy pary królewskiej, zamieszkiwali go król Adolf Fryderyk wraz z żoną Ludwiką.
W najbliższym otoczeniu dworu królewskiego nie mogło zabraknąć miejsca dedykowanego występom artystycznym. Na życzenie królowej Ludwiki wybudowano przypałacowy teatr. Otwarto go w 1754 roku, lecz latem 1762 roku obiekt spłonął. Królowa nakazała odbudowę. W 1766 roku nastąpiło jego ponowne otwarcie. Obecnie jest on jednym z kilku wciąż działających osiemnastowiecznych teatrów w Europie, wykorzystującym urządzenia sceniczne z ówczesnej epoki. Do dziś mają w nim miejsce okolicznościowe przedstawienia baletowe i operowe.
Na północ od ogrodu francuskiego rozciąga się park angielski, którego pomysłodawcą był Gustaw III. Park zrywa z barokową sztucznością, stawia na efekt naturalnego krajobrazu. Znajdują się tutaj dwa stawy z kanałami, przez które przeprawiają się liczne mostki. Duże połacie trawników otoczone są alejami drzew. W czasie spaceru natkniemy się na ukryte wśród drzew marmurowe posągi.
Od 1991 roku królewska rezydencja Drottningholm znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

All photos were taken: 2019:06:10